پرندگان تالابی بخش جدانشدنی از طبیعت ایران و جهان هستند. آنها علاوه بر زیبایی بصری، در چرخهی مواد غذایی، کنترل آفات و حفظ سلامت اکوسیستمهای آبی نقشی اساسی دارند. یکی از این پرندگان ارزشمند، بوتیمار است؛ پرندهای کوچک از خانوادهی حواصیلان که با صدای خاص و ظاهر استتاری خود شناخته میشود.
در سالهای اخیر با افزایش تخریب تالابها و زیستگاهها، گزارشهای بیشتری از پیدا شدن جوجه بوتیمار در کنار جادهها یا مناطق انسانی منتشر میشود. پرسش اصلی اینجاست: اگر با چنین پرندهای روبهرو شدیم، بهترین راه برای نجات پرندگان و بازگرداندن آنها به طبیعت چیست؟
یکی از نهادهای مردمی که در این زمینه فعالیت میکند، کمپین شاخه پرندگان است؛ حرکتی داوطلبانه که هدف آن آموزش، حمایت و حفاظت از پرندگان و زیستگاههایشان است. در این مقاله به معرفی کامل بوتیمار، زیستگاه طبیعیاش، روش برخورد صحیح با جوجههای آن و نقش کمپین شاخه پرندگان در این مسیر میپردازیم.
بوتیمار (Ixobrychus minutus) یکی از کوچکترین اعضای خانوادهی حواصیلان است. این پرنده با گردن باریک، منقار تیز و بدن کشیدهاش بهراحتی در میان زیستگاه پرندگان تالابی یعنی نیزارها و گیاهان بلند استتار میکند. پرهای قهوهای مایل به زرد و خطوط روشن روی بدن، او را از دید شکارچیان مخفی نگه میدارد.
جوجه بوتیمار پرهای کرکی و نرم دارد و تا چند هفته قادر به پرواز نیست. در همین دوران حساس است که احتمال برخورد با انسانها بیشتر میشود.
این پرنده کوچک شکارچی ماهیهای ریز، دوزیستان و حشرات آبزی است. نبود بوتیمار میتواند تعادل جمعیت آبزیان را بر هم زند و کل اکوسیستم تالاب را تحت فشار قرار دهد. همچنین خودش غذای گونههای بزرگتر است و بخشی مهم از زنجیره غذایی محسوب میشود.
زیستگاه پرندگان تالابی مانند بوتیمار عمدتاً تالابها، مردابها و رودخانههای آرام هستند. وجود پوشش گیاهی متراکم مثل نی و جگن برای لانهسازی و پناه گرفتن ضروری است.
متأسفانه تالابهای ایران با تهدیدهای جدی روبهرو هستند:
خشکسالی و تغییرات اقلیمی
آلودگی ناشی از پساب کشاورزی و صنعتی
تخریب پوشش گیاهی و شکار غیرمجاز
این تهدیدها نه تنها جمعیت بوتیمار بلکه کل مجموعهی پرندگان تالابی را در معرض خطر قرار داده است.
جوجه بوتیمار پس از چند هفته زندگی در لانه، پیش از توانایی کامل پرواز، بهطور طبیعی از لانه خارج میشود. والدین همچنان از آن مراقبت میکنند، اما اگر زیستگاه نزدیک مناطق انسانی باشد، جوجه ممکن است سر از کنار جاده یا محوطههای شهری درآورد.
مشکل اینجاست که بسیاری از افراد ناآگاه تصور میکنند پرنده رها شده و او را با خود به خانه میبرند. این کار در واقع شانس زنده ماندن پرنده در طبیعت را کاهش میدهد.
اولین گام، بررسی وضعیت پرنده است. اگر زخمی یا بسیار ضعیف است، باید در محیطی آرام و خنک قرار گیرد. در غیر این صورت، بازگرداندن او به زیستگاه پرندگان در همان حوالی بهترین گزینه است.
برای نجات پرندگان جوان، باید آنها را در جعبهای مقوایی با سوراخ تهویه گذاشت. روی جعبه را میتوان با پارچهای سبک پوشاند تا محیط تاریک شود و استرس کاهش یابد. هرگز از قفس سیمی استفاده نشود چون به پرها آسیب میزند.
اگر نگهداری موقت لازم شد، تنها غذای مناسب ماهیهای ریز تازه یا زنده است. هرگونه غذای انسانی مانند نان، برنج یا شیر برای جوجه بوتیمار مضر است. اجبار به غذا دادن نیز توصیه نمیشود مگر در شرایط اضطراری.
پس از اطمینان از سلامت، پرنده باید در نزدیکترین تالاب یا نیزار رها شود. جوجههای کوچکتر بهتر است در پناه گیاهان آزاد شوند تا شکارچیان آنها را نبینند.
حامیان طبیعت وظیفه دارند درباره روشهای صحیح برخورد با پرندگان تالابی به مردم آموزش دهند. بسیاری از آسیبها ناشی از ناآگاهی است.
نگهداری طولانیمدت بوتیمار در خانه باعث از دست رفتن توانایی بقا در طبیعت میشود. هدف همیشه باید بازگرداندن به زیستگاه طبیعی باشد.
افراد میتوانند با اطلاعرسانی به گروههای محیطزیستی، در نجات پرندگان و بازگشت موفق به طبیعت مشارکت کنند.
کمپین شاخه پرندگان حرکتی مردمی برای حفاظت از پرندگان و زیستگاههایشان است. این کمپین تلاش دارد با آموزش عمومی، پاسخگویی به گزارشهای مردمی و پایش تالابها، فرهنگ حمایت از پرندگان تالابی را گسترش دهد.
برگزاری کارگاههای آموزشی
انتشار محتوای علمی در شبکههای اجتماعی
نجات و بازگرداندن پرندگان آسیبدیده
همکاری با داوطلبان محلی برای پایش زیستگاهها
در سالهای اخیر کمپین شاخه پرندگان موارد متعددی از نجات پرندگان و رهاسازی موفق آنها در طبیعت را ثبت کرده است. این تجربهها نشان میدهد که فعالیتهای مردمی میتواند تفاوتی واقعی در سرنوشت گونههای در خطر ایجاد کند.
هر فرد میتواند در حفاظت از پرندگان سهمی داشته باشد:
اجتناب از آلودگی تالابها
آموزش کودکان درباره ارزش پرندگان تالابی
گزارش پرندگان آسیبدیده به گروههای معتبر
شبکههای داوطلبانه مانند کمپین شاخه پرندگان میتوانند علاقهمندان را به هم وصل کنند و قدرت جمعی را افزایش دهند.
حفاظت از طبیعت تنها وظیفهی دولتها نیست. جامعه باید در قبال گونههای بومی احساس مسئولیت کند و رفتارهای روزمره خود را تغییر دهد.
بوتیمار بهعنوان یکی از مهمترین پرندگان تالابی ایران، هم در چرخه غذایی و هم در تعادل اکوسیستم نقش کلیدی دارد. برخورد ناآگاهانه با جوجه بوتیمار میتواند به کاهش شانس بقا و مرگ او منجر شود. بنابراین لازم است مردم شیوههای درست نجات پرندگان را بیاموزند و در عمل به کار گیرند.
در این میان، کمپین شاخه پرندگان با آموزش و فرهنگسازی، نقشی حیاتی در ارتقای آگاهی عمومی و حفاظت از طبیعت ایفا میکند. اگر هر یک از ما مسئولیت اجتماعی خود را بپذیریم، آیندهای پایدارتر برای زیستگاه پرندگان و گونههایی چون بوتیمار رقم خواهد خورد.